Bugün tam 4 aylık oldun minik kelebeğim, doğduğun günü hatırladım.24.02.2010 tarihinde saat 08.50'de dünyaya geldin, seni yanıma yaklaşık 4 saat sonra getirdiler, seni beklerken ameliyattan sonra, o kadar heyecanlandım ki...
Çok büyük bir merakla seni bekledim, gerçi baban anlattı senin güzelliğini, ama yanıma geldiğin anı, seni ilk gördüğüm o a'nı hiç unutamam.Gözlerim kamaşmıştı o güzel parıltından, pespembe masum bir yüz, yarı açık yarı kapalı minicik gözler, kocaman yanaklar. Çok güzeldin annecim, çokkk ...
İçim kıpır kıpır olmuştu, resmen sana aşık olmuştum, çok tatlıydın.Hiç ağlamayan bir bebektin, 2 gece boyunca bizi hiç üzmedin, hemencecik anneyi emmeye başladın benim iştahlı kuzum :)
Herkes seni görmeye geldi, görenler de sana hayran oldu, kocaman bir bebektin hastanedeki bebekler arasında :) 4.220 Gram :)
Sonrasında evimizde de rahattık, ama senin henüz gece gündüz kavramın yoktu, geceleri uyumaz, gündüzleri derin derin uyurdun, uyandıramazdık :)
Sonrasında maalesef 10. günde annecik hastalandı, ondan sonra kabus dolu 1 ay geçirdik, iyileştim ve sen de normale döndün, geceleri uyumaya başladın, ama babanın göğsünde :) ama sonra yatağında yatardın.
Evimizden hiç çıkmadan seni büyüttük, sallanmaya alıştın ve hala sallanarak uyuyorsun. İlk 3 ay zordu, sonra büyüdün, aguların başladı 1,5 aylıkken, sonra gülücükler, o gülücüklerle bizim aklımızı başımızdan aldın. 3 ayımız bittiğinde İzmir'e yazlığa geldik, burdayız, açık hava, temiz hava sana daha iyi geldi, uykun düzeldi, sen büyüdün ve artık eskisi gibi çok ağlamıyorsun, sadece bazı akşamlar ağlama krizlerin oluyor.Onun dışında herşeyin çok iyi. Sadece annen senin her zaman yanında olamayacak diye üzülüyor, son 1 ayımız kaldı birlikte.
O yüzden bu güzel vaktimizi seninle doya doya geçirmek için elimden geleni yapıyorum annecim.Olumsuz olan herşey geride kaldı, unuttum. Sen büyüdükçe herşey daha güzel oluyor bebeğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder