İlk Adımlar ...

tatlım, canım kızım benim...

11. ayını doldurmadan hemen önce 23 Ocak Pazar akşamı ufacık 3 tane adımcık attın :)

yaklaşık 4 gündür akşamları bana doğru ufak ufak ellerini bırakarak gelmeye başladın, 5 adımı bulduk dün akşam da :)

o kadar heyecanlanıyorsun ki adımlarını atarken, çok mutlu oluyorsun bir yandan da minnoş kelebeğim benim, çok az kaldı, yürümeye başlayacaksın bitanem.

Seni çok seviyorum annemmmmm...

21.Ocak.2011 de yazdığım yazı

Canım tatlı kuzum, hep aklımdasın, düşündüklerimi, senin yaptıklarını yazayım istiyorum, fırsat bulamıyorum, yaratamıyorum :(

Annem, seni çok seviyorum, akşamları koşarak yanına geliyorum, oyunlar oynuyoruz, gülüyoruz, eğleniyoruz bebeğim, artık çok büyüdün, hele son 1 aydır gelişimin o kadar güzel ki, ayaklandın, ellerini de bırakıp sıralıyorsun.Yaklaşık 2 haftadır, işaret parmağınla bizim sorduğumuz bazı şeyleri işaret ediyorsun, anne nerde, baba nerde, nergiz sude nerde dediğimizde hemen parmağınla işaret ediyorsun.Dün akşam da kendi istediğin şeyi işaret etmeye başladın, su bardağını göstererek. 2 gündür de net şekilde anne diyorsun, o kadar güzel söylüyorsun ki bütün her şeyi unutuyorum bebeğim seni dinlerken, oyunlar oynuyoruz,saklambaç, kovalamaca, şarkılar söylüyoruz birlikte, hemen poponu sallıyorsun :) çok güzel baba diyorsun.

Mamalarını güzelce yiyorsun, gelişimin çok iyi gidiyor, bu arada annen de senin doğumgünün için planlar yapıyor.

Bu ara biraz gerginsin, istediğin birşey olmazsa çığlıklar atarak bağırıp kendini yere atıyorsun, canımın içi, istediğini veriyorum, o zaman çok mutlu oluyosun aşkım :)

Ellerinden tutup sana bütün evi gezdiriyorum, çok keyif alıyorsun canım benim, hızlı hızlı adımlar atıyorsun, ayak ucunda ama, balerinim :)

05.Ekim.2010 da yazdığım yazı

Geçtiğimiz hafta yazdıklarımdan sonra 2 gün içinde 2. dişinde patladı bebeğim, annesinin kuzusu, bitanem benim, seni o kadar çok seviyorum ki. Bu defa ateşlenmeden patlattın 2. dişini annem, babacın farketti bu dişini de, ondan sonra rahatladın işte, biz de çok rahatladık bitanem. 

Ayın 30 unda yani perşembe günü de emeklemeye başladın boncuğum, artık ileri gidebiliyorsun, o günden beri alıştın artık, hızlandın ve bizden destek alıp ayağa kalkmaya başladın bebeğim. Hareketli kızım benim, annen şimdi hazırlık yapıyo senin için, diş buğdayı yapacağız eğleneceğiz bitanem.

Seni çok seviyorum...

19.Eylül.2010 da yazdığım yazı

Bebeğim, annesinin bitanesi, canımsın, her şeyimsin, geçtiğimiz perşembe akşamı yani ateşlendikten 4 gün sonra ayın 16sında sol alt dişin çıktı :) Annen gördü, çok mutluyum, ilk dişini patlattın annecim, ondan önceki gün de emeklemeye başladın, ama geriye gidebiliyorsun şimdilik :) Perşembe akşamı eve geldiğimde yine her akşam yaptığım gibi dişlerini kontrol ediyordum, birden elime ufacık birşey değdiğini hissettim, sonra ışığın altında baktım ki ufacık bir çizgi var, sonra babana da gösterdim, o da gördü. Şimdi baktığımızda ufacık görünüyor :) 

Sırayla diğer dişlerini bekliyoruz annecim, bir de arada bir heceler kurmaya başladın, bi kaç gün önce ba-ba dedin ve ben duydum, ama bugün babanın suratına bakarak da ba-ba dedin :)

Senin bu yaptıklarını kaçırmamak benim için çok önemli, seninle birlikte paylaştığımız bu zaman da çok önemli, her anı kıymetli, bu hafta sonu dişin de çıkınca daha rahatladın, o kadar güzelsin ki, herşeye güler oldun gülyüzlüm ...

12.Eylül.2010 da yazdığım yazı

Canım kızım, şu an o kadar karmaşığım ki, bitanem, senin için herşeyi yapabileceğimi bugün daha iyi anladım. Bugün, ilk defa ateşlendin. Şu anda baygın bir şekilde uyuyorsun, benim içim eriyor senin o halini gördükçe, anlıyorum ki annelik bebeği ateşlenince, annenin yüreğinin daha da yanmasıymış, şu anda ben de yanıyorum canımın içi, birlikteydik, seninle 4 gün bayram tatilimiz oldu, babacığın da yanımda yok, o olsaydı daha güçlü olurdum, yarın nasıl işe gideceğimi düşünüyordum, ama şimdi sen ateşlenince hiç gidemeyecekmişim gibi geliyor, hiç bir şeyde gözüm yok bebeğim, biliyorum çok büyük bir şey değil, geçecek.Dişlerin çıkarken oluyor bu halsizlik, ama dayanamıyorum, seni o kadar çok seviyorum ki, hele şu ara tam hareketlenmiştin, güzelce oturabiliyorsun, emeklemek için kendini sınıyorsun, köprü kurabiliyorsun, sanırım yakında ellerin kolların uyumlu bir şekilde hareket edecek. Anneciğin sana dün oyuncak aldı, çok sevdin onları, iyileşince oynayacaksın.

Seni çok seviyorum annecimmm ...

24.Haziran.2010 da yazdığım yazı

Bugün tam 4 aylık oldun minik kelebeğim, doğduğun günü hatırladım.24.02.2010 tarihinde saat 08.50'de dünyaya geldin, seni yanıma yaklaşık 4 saat sonra getirdiler, seni beklerken ameliyattan sonra, o kadar heyecanlandım ki...

Çok büyük bir merakla seni bekledim, gerçi baban anlattı senin güzelliğini, ama yanıma geldiğin anı, seni ilk gördüğüm o a'nı hiç unutamam.Gözlerim kamaşmıştı o güzel parıltından, pespembe masum bir yüz, yarı açık yarı kapalı minicik gözler, kocaman yanaklar. Çok güzeldin annecim, çokkk ... 

İçim kıpır kıpır olmuştu, resmen sana aşık olmuştum, çok tatlıydın.Hiç ağlamayan bir bebektin, 2 gece boyunca bizi hiç üzmedin, hemencecik anneyi emmeye başladın benim iştahlı kuzum :)

Herkes seni görmeye geldi, görenler de sana hayran oldu, kocaman bir bebektin hastanedeki bebekler arasında :) 4.220 Gram :)

Sonrasında evimizde de rahattık, ama senin henüz gece gündüz kavramın yoktu, geceleri uyumaz, gündüzleri derin derin uyurdun, uyandıramazdık :)

Sonrasında maalesef 10. günde annecik hastalandı, ondan sonra kabus dolu 1 ay geçirdik, iyileştim ve sen de normale döndün, geceleri uyumaya başladın, ama babanın göğsünde :) ama sonra yatağında yatardın.

Evimizden hiç çıkmadan seni büyüttük, sallanmaya alıştın ve hala sallanarak uyuyorsun. İlk 3 ay zordu, sonra büyüdün, aguların başladı 1,5 aylıkken, sonra gülücükler, o gülücüklerle bizim aklımızı başımızdan aldın. 3 ayımız bittiğinde İzmir'e yazlığa geldik, burdayız, açık hava, temiz hava sana daha iyi geldi, uykun düzeldi, sen büyüdün ve artık eskisi gibi çok ağlamıyorsun, sadece bazı akşamlar ağlama krizlerin oluyor.Onun dışında herşeyin çok iyi. Sadece annen senin her zaman yanında olamayacak diye üzülüyor, son 1 ayımız kaldı birlikte.

O yüzden bu güzel vaktimizi seninle doya doya geçirmek için elimden geleni yapıyorum annecim.Olumsuz olan herşey geride kaldı, unuttum. Sen büyüdükçe herşey daha güzel oluyor bebeğim.

11. ay

Bugün tatlı kızımın 11.ayı bitti, hayatımıza geldiğinden beri yaşattığı güzellikler için şükrediyorum...

canım kızım 1.yaş doğumgününe 1 ay kaldı, çok heyecanlı, çok keyifli zamanlar bizi bekliyor :)

Minik Pembe Kelebeğim

Benim canım kızım, minik pembe kelebeğim doğalı aylar oldu, ama bu blogu ancak açabildim, arada bir yazdıklarımla, kızımın anılarını saklayacağım bir ortam oldu bu blog, onun için çok mutluyum, ee sürekli bilgisayar başında olunca da, bu kaçınılmaz oldu :)